Chapter 03 - Howards End by E. M. Forster
Tip: Highlight text to annotate itX
האָוואַרדס סוף דורך עם פאָרסטער פּרק 3
רוב קאַמפּלייסאַנטלי האט פרוי מאַנט ריכערס איר מיסיע.
איר ניסיז זענען פרייַ יונג פרויען, און עס איז געווען ניט אָפֿט אַז זי איז געווען קענען צו
הילף זיי.
עמילי ס טעכטער האט קיינמאָל געווען גאַנץ ווי אנדערע גערלז.
זיי האט מען לינקס מאַדערליס ווען טיבי איז געבוירן, ווען העלען איז געווען פינף און מאַרגאַרעט
זיך אָבער דרייַצן.
עס איז געווען איידער די גייט פארביי פון פארשטארבענעם וויפע ס סיסטער ביל, אַזוי פרוי מאַנט געקענט
אָן ימפּראַפּרייאַטי פאָרשלאָג צו גיין און האַלטן הויז אין וויקכאַם ארט.
אבער איר ברודער, אין-געזעץ, וואס איז געווען כאַראַקטעריסטיש און אַ דייַטש, האט ריפערד די קשיא צו
מאַרגאַרעט, וואס מיט דעם קרודיטי פון יוגנט האט געענטפערט, "ניין, זיי געקענט פירן פיל
בעסער אַליין. "
פינף יאר שפּעטער הער סטשלעגעל האט געשטארבן צו, און פרוי מאַנט האט ריפּיטיד איר פאָרשלאָג.
מאַרגאַרעט, גראָב ניט מער, האט שוין דאַנקבאַר און גאָר פייַן, אָבער די
מאַטעריע פון איר ענטפֿערן האט געווארן דער זעלביקער.
"איך מוזן ניט אַרייַנמישנ 1/3 מאָל," געדאַנק פרוי מאַנט.
אבער, פון לויף זי האט.
זי געלערנט, צו איר גרויל, אַז מאַרגאַרעט, איצט פון עלטער, איז גענומען איר געלט אויס פון די
אַלט זיכער ינוועסמאַנץ און פּאַטינג עס אין פאָראַן זאכן, וואָס שטענדיק צעברעכן.
שטילקייַט וואָלט האָבן געווען פאַרברעכער.
איר אייגן מאַזל איז געווען ינוועסטאַד אין היים ראַילס, און רובֿ הייס האט זי בעטן איר פּלימעניצע צו
נאָכמאַכן איר. "און מיר זאָל זיין צוזאַמען, ליב."
מאַרגאַרעט, אויס פון פּאַלייטנאַס, ינוועסטאַד אַ ווייניק הונדערט אין די נאָטטינגהאַם און דערבי
באַן, און כאָטש די פאָראַן טהינגס האט אַדמעראַבלי און די נאָטטינגהאַם און דערבי
דיקליינד מיט די פעסט כשיוועס פון וואָס
בלויז היים ראַילס זענען טויגעוודיק, פרוי מאַנט קיינמאָל אויפגעהערט צו פרייען, און צו זאָגן, "איך געטאן
פירן אַז, אין אַלע געשעענישן. ווען דער צעברעכן קומט נעבעך מאַרגאַרעט וועט
האָבן אַ נעסט-יי צו פאַלן צוריק אויף. "
דעם יאָר העלען געקומען פון עלטער, און פּונקט דער זעלביקער זאַך געטראפן אין העלען ס קאַסטן,
זי אויך וואָלט יבעררוק איר געלט אויס פון קאָנסאָלס, אָבער זי, צו, כּמעט אָן זייַענדיק
געדריקט, קאַנסאַקרייטיד אַ בראָכצאָל פון עס צו די נאָטטינגהאַם און דערבי ראַילווייַ.
אזוי ווייַט אַזוי גוט, אָבער אין סאציאלע זאכן זייער מומע האט פארענדיקט גאָרנישט.
גיכער אָדער שפּעטער די גערלז וואָלט אַרייַן אויף דעם פּראָצעס באקאנט ווי פארווארפן זיך
אַוועק, און אויב זיי האט דילייד כידערטו, עס איז נאָר אַז זיי זאלן וואַרפן זיך
מער וואַכימאַנטלי אין דער צוקונפט.
זיי געזען צו פילע מענטשן אין וויקכאַם פּלייס - אַנשייוואַן מיוזישאַנז, אַן אַקטריסע אפילו, דייַטש
קאַזאַנז (איינער ווייסט וואָס פאַראַנערז זענען), אַקוויינטאַנסיז פּיקט אַרויף בייַ קאָנטינענטאַל
האָטעלס (איינער ווייסט וואָס זיי זענען אויך).
עס איז טשיקאַווע, און אַראָפּ אין סוואַנאַגע קיין איינער אַפּרישיייטיד קולטור מער ווי פרוי
מאַנט, אָבער עס איז געווען געפערלעך, און ומגליק איז געבונדן צו קומען.
ווי רעכט זי איז געווען, און ווי מאַזלדיק צו זיין אויף דעם אָרט ווען די ומגליק געקומען!
דער באַן ספּעד נאָרטווערד, אונטער ינומעראַבאַל טאַנאַלז.
עס איז געווען בלויז אַ שעה ס נסיעה, אָבער פרוי מאַנט האט צו כאַפּן און נידעריקער דער פֿענצטער
ווידער און ווידער.
זי דורכגעגאנגען דורך דעם דרום וועלווין טוננעל, געזען ליכט פֿאַר אַ מאָמענט, און אריין די
צפון וועלווין טוננעל, פון טראַגיש רום.
זי טראַווערסט די גוואַלדיק וויאַדוקט, וועמענס אַרטשעס שפּאַן אַנטראַבאַלד מעדאָוז און דער
פאַרכאָלעמט שטראָם פון טעווין וואסער. זי סקערטיד די פּאַרקס פון פּאַלאַטישאַנז.
אין מאל די גרויס צפון ראָוד באגלייט איר, מער סוגעסטיוו פון ומענדיקייַט ווי קיין
באַן, אַווייקאַנינג, נאָך אַ דרעמל פון אַ הונדערט יאר, צו אַזאַ לעבן ווי איז קאַנפערד
דורך די סטענטש פון מאָטאָר-קאַרס, און צו אַזאַ
קולטור ווי איז ימפּלייד דורך די אַדווערטייזמאַנץ פון אַנטיביליאָוס פּילז.
צו געשיכטע, צו טראַגעדיע, צו דער פאַרגאַנגענהייַט, צו די צוקונפט, פרוי מאַנט פארבליבן גלייַך
גלייַכגילטיק, הערס אָבער צו קאַנסאַנטרייט אויף דעם סוף פון איר נסיעה, און צו ראַטעווען נעבעך
העלען פון דעם יימעדיק באַלאַגאַן.
די סטאַנציע פֿאַר האָוואַרדס סוף איז געווען אין הילטאָן, איינער פון די גרויס דערפער וואס זענען סטראַנג
אַזוי אָפט צוזאמען די צפון וועג, און אַז שולדיק זייער נומער צו דעם פאַרקער פון
קאָוטשינג און פאַר - קאָוטשינג טעג.
זייַענדיק נאָענט לאָנדאָן, עס האט ניט שערד אין די דאָרפיש פאַרפוילן, און זייַן לאַנג היגה סטריט האט
בודדעד אויס רעכט און לינקס אין רעזידענטשאַל יסטייץ.
פֿאַר וועגן אַ מייל אַ סעריע פון טיילד און סלייטיד הייזער פארביי איידער פרוי מאַנט ס
ינאַטענטיוו אויגן, אַ סעריע איבערגעבליבענע אין איין פונט דורך זעקס דאַניש טומולי אַז געשטאנען
אַקסל צו אַקסל צוזאמען די היגהראָאַד, קברים פון זעלנער.
אויסער די טומולי האַביטאַטיאָנס טיקאַנד, און דער צוג געקומען צו אַ סטאַנדסטיל אין אַ
פּלאָנטערן אַז איז געווען כּמעט אַ שטאָט.
דער סטאַנציע, ווי די דעקאָראַציע, ווי העלען ס אותיות, געשלאגן אַ ינדיטערמיניט טאָן.
אויף וועלכע מדינה וועט עס פירן, ענגלאַנד אָדער סובורביאַ?
עס איז נייַ, עס האט ינדזל פּלאַטפאָרמס און אַ ונטערבאַן, און דער אויבנאויפיקער טרייסט יגזאַקטיד
דורך געשעפט מענטשן.
אבער עס געהאלטן הינץ פון היגע לעבן, פּערזענלעך באַטזיונגען, ווי אפילו פרוי מאַנט איז געווען צו
אַנטדעקן. "איך ווילן אַ הויז," זי קאַנפיידיד צו די
בילעט יינגל.
"יץ נאָמען איז האָוואַרדס לאַדזש. צי איר וויסן ווו עס איז? "
"הער ווילקאָקס! "דער יינגל גערופן. א יונג מענטש אין פאָרנט פון זיי זיך ארום.
"זי ס וואַנינג האָוואַרדס סוף."
עס איז גאָרנישט פֿאַר עס אָבער צו גיין פאָרויס, כאָטש פרוי מאַנט איז געווען צו פיל אַדזשאַטייטאַד אפילו
צו גלאָצן בייַ דער פרעמדער.
אבער רימעמבערינג אַז עס זענען געווען צוויי ברידער, זי האט דעם זינען צו זאָגן צו אים,
"עקסקוסע מיר אַסקינג, אָבער זענען איר די יינגער הער ווילקאָקס אָדער די עלטער?"
"די יינגער.
קענען איך טאָן עפּעס פֿאַר איר? "" אָה, נו "- זי קאַנטראָולד זיך מיט
שוועריקייט. "רילי.
זענען איר?
איך - "זי אריבערגעפארן אַוועק פון דער בילעט יינגל און לאָוערד איר קול.
"איך בין מיס סטשלעגעלס מומע. איך דארף צו פאָרשטעלן זיך, אָטאַנט איך?
מיין נאמען איז פרוי מאַנט. "
זי איז געווען באַוווסטזיניק אַז ער האט זיין היטל און געזאגט גאַנץ קולי, "אָה, גאַנץ, מיס
סטשלעגעל איז סטאָפּפּינג מיט אונדז. צי האָט איר ווילן צו זען איר? "
"פּאָססיבלי -"
"איך וועט רופן איר אַ טאַקסי. ניט, וואַרטן אַ מאָ - "ער טראַכט.
"אונדזער מאָטאָר ס דאָ. איך וועט לויפן איר אַרויף אין עס. "
"איז זייער ליב -"
"ניט בייַ אַלע, אויב איר וועט נאָר וואַרטן ביז זיי ברענגען אויס אַ פּעקל פון דעם אַמט.
דעם וועג. "" מייַן פּלימעניצע איז ניט מיט איר דורך קיין שאַנס? "
"ניין, איך געקומען איבער מיט מיין טאַטע.
ער האט ניטאָ אויף צאָפן אין אייער באַן. איר וועט זען מיס סטשלעגעל בייַ לאָנטש.
ניטאָ קומען אַרויף צו לאָנטש, איך האָפענונג? "
"איך זאָל ווי צו קומען אַרויף," האט פרוי מאַנט, ניט קאַמיטינג זיך צו דערנערונג ביז
זי האט געלערנט העלען ס ליבהאָבער אַ ביסל מער.
ער געווען אַ דזשענטלמען, אָבער האט אַזוי ראַטאַלד איר קייַלעכיק אַז איר כוחות פון אָבסערוואַציע
זענען נאַמד. זי גלאַנסט בייַ אים סטעאַלטהילי.
צו אַ ווייַבלעך אויג עס איז גאָרנישט ניט אין דער שאַרף דיפּרעשאַנז בייַ די עקן פון
זיין מויל, אדער אין די גאַנץ קאַסטן-ווי קאַנסטראַקשאַן פון זיין שטערן.
ער איז געווען טונקל, ריין-שייוואַן און געווען צוגעוווינט צו באַפֿעל.
"אין פראָנט אָדער הינטער? וואָס טוט איר בעסער?
עס קען זיין ווינטיק אין פאָרנט. "
"אין פראָנט אויב איך קען, דעריבער מיר קענען רעדן." "אבער אַנטשולדיקן מיר איינער מאָמענט - איך קענען ניט טראַכטן
וואָס זיי ניטאָ טאן מיט אַז פּעקל. "
ער סטראָדע אין די בוקינג-אַמט און גערופן מיט אַ נייַ קול: "הי! הי, איר
עס! זענען איר געגאנגען צו האַלטן מיר ווארטן אַלע טאָג?
פּעקל פֿאַר ווילקאָקס, האָוואַרדס סוף.
פונקט קוקן שאַרף! "עמערגינג, ער האט געזאגט אין קווייאַטער טאָנעס:" דאס
סטאַנציע ס אַבאָמינאַבלי אָרגאַניזירט, אויב איך האט מיין וועג, דער גאנצער פּלאַץ פון 'עם זאָל באַקומען די
זאַק.
מייַ איך העלפן איר אין? "" דאס איז זייער גוט פון איר, "האט פרוי מאַנט,
ווי זי געזעצט זיך אין אַ לאַגזשעריאַס קאַווערן פון רויט לעדער, און געליטן איר
מענטש צו זיין פּאַדאַד מיט רוגס און שאָלז.
זי איז געווען מער יידל ווי זי האט בדעה, אָבער טאַקע דעם יונג מענטש איז געווען זייער פרייַנדלעך.
דערצו, זי איז געווען אַ ביסל דערשראָקן פון אים: זיין אַליינ - פאַרמעגן איז געווען אויסטערליש.
"זייער גוט טאַקע," זי ריפּיטיד, אַדינג: "עס איז פּונקט וואָס איך זאָל האָבן געוואלט."
"זייער גוט פון איר צו זאָגן אַזוי," ער געזאגט, מיט אַ קליין קוק פון יבערראַשן, וואָס, ווי
רובֿ קליין קוקט, אנטרונען פרוי מאַנט ס אכטונג.
"איך איז געווען פּונקט טולינג מיין פאטער איבער צו כאַפּן דעם אַראָפּ באַן."
"איר זען, מיר געהערט פון העלען דעם פרימאָרגן."
יונגע ווילקאָקס איז געווען פּאָרינג אין פּעטראָל, סטאַרטינג זיין מאָטאָר, און פּערפאָרמינג אנדערע
אַקשאַנז מיט וואָס דעם דערציילונג האט ניט זארגן.
די גרויס מאַשין אנגעהויבן צו שטיין, און דער פאָרעם פון פרוי מאַנט, טריינג צו דערקלערן דאס,
ספּראַנג אַגרעעאַבלי אַרויף און אַראָפּ צווישן די רויט קושאַנז.
"די מאַטער וועט זיין זייער צופרידן צו זען איר," ער מאַמבאַלד.
"הי! איך זאָגן. פּעקל פֿאַר האָוואַרדס סוף.
ברענגען עס אויס.
הי! "א בירדאַד טרעגער ימערדזשד מיט דעם פּעקל אין
איין האנט און אַ פּאָזיציע בוך אין די אנדערע. מיט דעם צונויפקום ווהיר פון די מאָטאָר די
עדזשאַקולאַטיאָנס מינגגאַלד: "שרייבט, דארף איך?
פארוואס די - זאָל איך צייכן נאָך אַלע דעם אַרן?
ניט אפילו גאַט אַ בלייַפעדער אויף איר? געדענק ווייַטער מאָל איך מעלדונג איר צו די
סטאַנציע-בעל.
מייַן צייַט ס פון ווערט, כאָטש דייַן מייַנ'ט זיין. דאָ "- דאָ זייַענדיק אַ שפּיץ.
"עקסטרעמעלי נעבעכדיק, פרוי מאַנט." "ניט בייַ אַלע, הער ווילקאָקס."
"און טאָן איר כייפעץ צו געגאנגען דורך דעם דאָרף?
עס איז גאַנץ אַ מער ומדריי, אָבער איך האָבן איין אָדער צוויי קאַמישאַנז. "
"איך זאָל ליבע געגאנגען דורך דעם דאָרף.
געוויינטלעך איך בין זייער באַזאָרגט צו רעדן זאכן איבער מיט איר. "
ווי זי האט געזאגט דעם זי פּעלץ פאַרשעמט, פֿאַר זי איז געווען דיסאָובייינג מאַרגאַרעט ס ינסטראַקשאַנז.
בלויז דיסאָובייינג זיי אין דעם בריוו, שורלי.
מאַרגאַרעט האט בלויז געווארנט איר קעגן דיסקאַסינג דער אינצידענט מיט אַוציידערז.
שורלי עס איז ניט "אַנסיוואַלייזד אָדער אומרעכט" צו דיסקוטירן עס מיט דער יונג מענטש זיך,
זינט געלעגנהייַט האט ארלנגעווארפן זיי צוזאַמען.
א רעטיסאַנט יונגערמאַן, ער געמאכט קיין ענטפער. מאָונטינג דורך איר זייַט, ער לייגן אויף גלאַווז און
שפּאַקולן, און אַוועק זיי פארטריבן, די בירדאַד טרעגער - לעבן איז אַ מיסטעריעז געשעפט -
קוקן נאָך זיי מיט אַדמעריישאַן.
דער ווינט איז געווען אין זייער פנימער אַראָפּ די סטאַנציע וועג, בלאָוינג די שטויב אין פרוי
מאַנט ס אויגן. אבער ווי באַלד ווי זיי זיך אין דער גרויס
צפון ראָוד זי געעפנט פייַער.
"איר קענען געזונט ימאַדזשאַן," זי האט געזאגט, "אַז די נייַעס איז געווען אַ גרויס קלאַפּ צו אונדז."
"וואס נייַעס?" "הער ווילקאָקס, "זי האט פראַנגקלי.
"מאַרגאַרעט האט דערציילט מיר אַלץ - אַלץ.
איך האב געזען העלען ס בריוו. "
ער קען ניט קוקן איר אין די פּנים, ווי זיין אויגן האבן פאַרפעסטיקט אויף זיין אַרבעט, ער איז געווען
טראַוואַלינג ווי געשווינד ווי ער דערד אַראָפּ די היגה סטריט.
אבער ער גענייגט זיין קאָפּ אין איר ריכטונג, און געזאגט, "איך בעטן דיין שענקען, איך האט ניט
פּאַקן. "" וועגן העלען.
העלען, פון קורס.
העלען איז אַ זייער יקסעפּשאַנאַל מענטש - איך בין זיכער איר וועט לאָזן מיר זאָגן דעם, געפיל
צו איר ווי איר טאָן - טאַקע, אַלע דער סטשלעגעלס זענען יקסעפּשאַנאַל.
איך קומען אין קיין רוח פון ינטערפיראַנס, אָבער עס איז געווען אַ גרויס קלאַפּ. "
זיי ארויסגעצויגן אַרויף פאַרקערט אַ דראַפּער ס.
אָן ריפּלייינג, ער אויסגעדרייט קייַלעכיק אין זיין אַוועקזעצן, און באַטראַכט דעם וואָלקן פון שטויב
אַז זיי זענען אויפגעשטאנען אין זייער דורכפאָר דורך דעם דאָרף.
עס איז געווען סעטאַלינג ווידער, אָבער ניט אַלע אין די וועג פון וועלכע ער האט גענומען עס.
עטלעכע פון עס האט פּערקאַלייטאַד דורך די אָפן פֿענצטער, עטלעכע האט ווהיטענעד די רויזן און
גוסבעריז פון די וועג גאַרדענס, בשעת אַ זיכער פּראָפּאָרציע האט אריין די לונגען
פון די ווילידזשערז.
"איך ווונדער ווען זיי וועט לערנען חכמה און טאַר דער ראָודז," איז געווען זיין באַמערקונג.
און אַ מענטש געלאפן אויס פון די דראַפּער ס מיט אַ בולקע פון אָילקלאָטה, און אַוועק זיי זענען ווידער.
"מאַרגאַרעט קען ניט קומען זיך, אויף חשבון פון נעבעך טיבי, אַזוי איך בין דאָ צו
פאָרשטעלן איר און צו האָבן אַ גוט רעדן. "" איך בין נעבעכדיק צו זיין אַזוי געדיכט, "האט געזאגט דער יונג
מענטש, ווידער צייכענונג אַרויף אַרויס אַ קראָם.
"אבער איך נאָך האָבן ניט גאַנץ פארשטאנען." "העלען, הער ווילקאָקס - מיין פּלימעניצע און איר."
ער פּושט אַרויף זיין וואַסער - ברילן און גייזד בייַ איר, לעגאַמרע צעטומלט.
גרויל געשלאגן איר צו די האַרץ, פֿאַר אפילו זי אנגעהויבן צו כאָשעד אַז זיי זענען אין קרייַז,
צוועקן, און אַז זי האט קאַמענסט איר מיסיע דורך עטלעכע כידיאַס גראָבער פעלער.
"מיס סטשלעגעל און זיך." ער געבעטן, קאַמפּרעסינג זיין ליפן.
"איך צוטרוי עס האט געווען קיין מיסאַנדערסטאַנדינג," קווייווערד פרוי מאַנט.
"הער בריוו אַוואַדע לייענען אַז וועג."
"וואס וועג?" "אז איר און זי -" זי פּאָזד, דעמאָלט
דרופּט איר יילידז. "איך טראַכטן איך כאַפּן דיין טייַטש," ער האט געזאגט
סטיקקילי.
"וואס אַן אויסערגעוויינלעכע גרייַז!" "און איר האט ניט דער קלענסטער -" זי
סטאַממערעד, געטינג בלוט-רויט אין די פּנים, און געוואלט זי האט קיינמאָל געווען געבוירן.
"סקאַרסעלי, ווי איך בין שוין פאַרקנאַסט צו אנדערן דאַמע."
עס איז געווען אַ מאָמענט ס שטילקייַט, און דעמאָלט ער געכאפט זיין אָטעם און עקספּלאָדעד מיט, "אָה,
גוט גאָט!
צי ניט זאָגן מיר עס ס עטלעכע סילינאַס פון פאולוס ס. "
"אבער איר זענען פאולוס." "איך בין ניט."
"און וואָס האט איר זאָגן אַזוי בייַ דער סטאַנציע?"
"איך האט גאָרנישט פון דעם סאָרט." "איך בעטן דיין שענקען, איר האט געטאן."
"איך בעטן דיין שענקען, איך האט ניט. מיין נאמען איז טשאַרלעס. "
"יאָונגער" זאל מיינען זון ווי קעגן צו פאטער, אָדער רגע ברודער ווי קעגן צו
ערשטער. עס איז פיל צו זיין האט געזאגט פֿאַר אָדער מיינונג,
און שפּעטער אויף זיי האט עס.
אבער זיי האבן אנדערע שאלות איידער זיי איצט.
"צי איר מיינען צו זאָגן מיר אַז פאולוס -" אבער זי האט ניט ווי זיין קול.
ער געבלאזן ווי אויב ער איז געווען גערעדט צו אַ טרעגער, און, זיכער אַז ער האט פארפירט
איר בייַ דער סטאַנציע, זי אויך געוואקסן בייז. "צי איר מיינען צו זאָגן מיר אַז פאולוס און אייער
פּלימעניצע - "
פרוי מאַנט - אַזאַ איז מענטשלעך נאַטור - באשלאסן אַז זי וואָלט מייַסטער די ליבהאבערס.
זי איז ניט געגאנגען צו זיין בוליד דורך אַ שטרענג יונג מענטש.
"יא, זיי זאָרגן פֿאַר איין אנדערן זייער פיל טאַקע," זי האט.
"איך אַרויספאָדערן זאָגן זיי וועט דערציילן איר וועגן עס דורך, און-דורך.
מיר געהערט דעם פרימאָרגן. "
און טשאַרלעס קלענטשט זיין פויסט און געשריגן, "די ידיאָט, די ידיאָט, די ביסל נאַר!"
פרוי מאַנט געפרוווט צו דיוועסט זיך פון איר רוגס.
"אויב וואס איז אייער שטעלונג, הער ווילקאָקס, איך בעסער וועלן צו גיין."
"איך בעטן איר וועט טאָן ניט אַזאַ זאַך. איך וועט נעמען איר אַרויף דעם מאָמענט צו די הויז.
זאל מיר דערציילן איר די זאַך ס אוממעגלעך, און מוזן זיין פארשטאפט. "
פרוי מאַנט האט ניט אָפֿט פאַרלירן איר געדולד, און ווען זי האט עס איז געווען בלויז צו באַשיצן
די וועמען זי ליב געהאט.
אויף דעם געלעגנהייַט זי בלייזד אויס. "איך גאַנץ שטימען, האר.
די זאַך איז אוממעגלעך, און איך וועל קומען אַרויף און שטעלן עס.
מייַן פּלימעניצע איז אַ זייער יקסעפּשאַנאַל מענטש, און איך בין ניט גענייגט צו זיצן נאָך בשעת זי
ווארפט ער זיך אַוועק אויף יענע וואס וועט ניט אָפּשאַצן איר. "
טשאַרלעס געארבעט זיין דזשאָז.
"קאָנסידערינג זי האט נאָר געקענט דיין ברודער זינט מיטוואך, און בלויז באגעגנט אייער
פאטער און מוטער אין אַ בלאָנדזשען האָטעל - "" קוד איר עפשער נידעריקער דיין קול?
די שאָפּמאַן וועט ונטערהערן. "
"עספּריט דע קלאַססע" - אויב איינער קען מאַטבייע די פֿראַזע - איז געווען שטאַרק אין פרוי מאַנט.
זי געזעסן קוויווערינג בשעת אַ מיטגליד פון דער נידעריקער אָרדערס דיפּאַזאַטאַד אַ מעטאַל לייקע, אַ
פאַן, און אַ גאָרטן שפּריצן בייַ די זעמל פון אָילקלאָטה.
"רייט הינטער?"
"יא, האר." און דער נידעריקער אָרדערס פאַרשווונדן אין אַ וואָלקן פון
שטויב. "איך וואָרענען איר: פאולוס האַסנ'טאַ פּעני, עס ס
אַרויסגעוואָרפן. "
"ניין דאַרפֿן צו וואָרענען אונדז, הער ווילקאָקס, איך פאַרזיכערן איר.
די ווארענונג איז אַלע די אנדערע וועג.
מייַן פּלימעניצע איז זייער נאַריש, און איך וועט געבן איר אַ גוט סקאָולדינג און נעמען איר צוריק
צו לאָנדאָן מיט מיר. "" ער האט צו מאַכן זיין וועג אויס אין ניגעריאַ.
ער קען נישט טראַכטן פון מעריינג פֿאַר יאָרן און ווען ער טוט עס מוזן זיין אַ פרוי וואס קענען
טריבונע דער קלימאַט, און איז אין אנדערע וועגן - פארוואס האט ניט ער דערציילט אונדז?
פון לויף ער ס פאַרשעמט.
ער ווייסט ער ס געווען אַ נאַר. און אַזוי ער האט - אַ דאַמד נאַר. "
זי געוואקסן ופגעקאָכט. "ווהערעאַס מיס סטשלעגעל האט פאַרבלאָנדזשעט קיין צייַט אין
ארויסגעבן די נייַעס. "
"אויב איך געווען אַ מענטש, הער ווילקאָקס, פֿאַר אַז לעצט באַמערקונג איך'ד קאַסטן דיין אויערן.
ניטאָ ניט צופּאַסן צו ריין מיין פּלימעניצע ס שיך, צו זיצן אין די זעלבע פּלאַץ מיט איר, און איר
אַרויספאָדערן - איר אַקטשאַוואַלי אַרויספאָדערן - איך אַראָפּגיין צו טייַנען מיט אַזאַ אַ מענטש. "
"כל איך וויסן איז, זי ס פאַרשפּרייטן די זאַך און ער האט ניט, און מיין פאטער ס אַוועק און איך -"
"און אַלע אַז איך וויסן איז -" "מייט איך ענדיקן מיין זאַץ, ביטע?"
"ניין"
טשאַרלעס קלענטשט זיין ציין און געשיקט די מאָטאָר סווערווינג אַלע איבער דער שטעג.
זי סקרימד.
אזוי זיי געשפילט די שפּיל פון קאַפּפּינג פאַמיליעס, אַ קייַלעכיק פון וואָס איז שטענדיק געשפילט
ווען ליבע וואָלט פאַרייניקן צוויי מיטגלידער פון אונדזער ראַסע.
אבער זיי געשפילט עס מיט ומגעוויינטלעך קראַפט, סטייטינג אין אַזוי פילע ווערטער אַז סטשלעגעלס
זענען בעסער ווי ווילקאָקסעס, ווילקאָקסעס בעסער ווי סטשלעגעלס.
זיי פלאַנג דיסאַנסי באַזונדער.
דער מענטש איז געווען יונג, די פרוי דיפּלי סטערד, אין ביידע אַ אָדער פון קאָאַרסענעסס איז געווען
לייטאַנט.
זייער טומל איז געווען ניט מער חידוש ווי זענען רובֿ קוואָראַלז - באַשערט אין די צייַט,
גלייבן דערנאָכדעם. אבער עס איז געווען מער ווי יוזשאַוואַלי ומזיסט.
עטלעכע מינוט, און זיי האבן אויפגעקלערטע.
דער מאָטאָר זיך אַרויף בייַ האָוואַרדס סוף, און העלען, קוקן זייער בלאַס, געלאפן אויס צו טרעפן
איר מומע.
"אַנט דזשוליי, איך האב פּונקט געהאט אַ טעלעגראַם פון מאַרגאַרעט, איך - איך מענט צו האַלטן דיין
קומען. עס יזאַנט - עס ס איבער. "
דער קלימאַקס איז געווען צו פיל פֿאַר פרוי מאַנט.
זי שאָס אין טרערן. "אַנט דזשוליי ליב, טאָן ניט.
צי ניט לאָזן זיי וויסן איך'ווע געווען אַזוי נאַריש. עס איז ניט עפּעס.
צי טראָגן אַרויף פֿאַר מיין צוליב. "
"פאולוס," געשריגן טשאַרלעס ווילקאָקס, פּולינג זיין גלאַווז אַוועק.
"דו זאלסט ניט לאָזן זיי וויסן. זיי זענען קיינמאָל צו וויסן. "
"אָה, מיין טייַער העלען -"
"פאולוס! פאולוס! "
א זייער יונג מענטשן געקומען אויס פון די הויז. "פאולוס, איז עס קיין אמת אין דעם?"
"איך דינט - איך דאָון -"
"יא אָדער ניט, מענטש, קלאָר קשיא, קלאָר ענטפֿערן.
צי האָט אָדער האט נישט מיס סטשלעגעל - "" טשאַרלעס טייַער, "האט אַ קול פון די
גאָרטן.
"טשאַרלז, ליב טשאַרלז, מען טוט ניט פרעגן קלאָר שאלות.
עס זענען נישט אזעלכע זאכן. "זיי זענען אַלע שטיל.
עס איז געווען פרוי ווילקאָקס.
זי אַפּראָוטשט פּונקט ווי העלען ס בריוו האט דיסקרייבד איר, טריילינג נאָיסעלעססלי איבער
דער לאָנקע, און עס איז געווען אַקטשאַוואַלי אַ וויספּ פון היי אין איר הענט.
זי געווען צו געהערן ניט צו דעם יונג מענטשן און זייער מאָטאָר, אָבער צו דעם הויז,
און צו דעם בוים אַז פארשאטנט עס.
איינער געוואוסט אַז זי געדינט די פאַרגאַנגענהייַט, און אַז די ינסטינגקטיוו חכמה דער פאַרגאַנגענהייַט קענען
אַליין באַלוינען האט אראפגענידערט אויף איר - אַז חכמה צו וואָס מיר געבן די לעפּיש נאָמען פון
אַריסטאָקראַטיע.
הויך געבוירן זי זאל ניט זיין. אבער אַשוראַדלי זי קערד וועגן איר
אָוועס, און לאָזן זיי העלפן איר.
ווען זי האט געזען טשאַרלעס בייז, פאולוס דערשראָקן, און פרוי מאַנט אין טרערן, זי
געהערט איר אָוועס זאָגן, "סעפּאַראַטע יענע מענטשן וואס וועט שאַטן יעדער אנדערע רובֿ.
די רו קענען וואַרטן. "
אזוי זי האט ניט פרעגן שאלות. נאָך ווייניקער האבן זי פאַרהיטן אַז גאָרנישט האט
געטראפן, ווי אַ קאָמפּעטענט געזעלשאַפט באַלעבאָסטע וואָלט האָבן געטאן.
זי האט געזאגט, "מיס סטשלעגעל, וואָלט איר נעמען דיין מומע אַרויף צו אייער חדר אָדער צו מיין צימער,
וועלכער איר טראַכטן בעסטער.
פאולוס, טאָן געפינען עוויע, און זאָגן איר לאָנטש פֿאַר זעקס, אָבער איך בין ניט זיכער צי מיר וועלן אַלע
זיין אַראָפּ פֿאַר עס. "
און ווען זיי האט אָובייד איר, זי זיך אויסגעדרייט צו איר עלטער זון, וואס נאָך געשטאנען אין די
טראַבינג פאַרשטונקען מאַשין, און סמיילד בייַ אים מיט צערטלעכקייַט, און אָן אַ וואָרט, פארקערט
אַוועק פון אים צו איר בלומען.
"מוטער," ער האט גערופן, "זענען איר אַווער אַז פאולוס איז פּלייינג דער נאַר ווידער?"
"ס אַלע רעכט, ליב. זיי האָבן צעבראכן אַוועק דער באַשטעלונג. "
"ענגאַגעמענט -!"
"זיי טאָן ניט ליבע קיין מער, אויב איר בעסער וועלן עס לייגן אַז וועג," האט פרוי ווילקאָקס,
סטופּינג אַראָפּ צו שמעקן אַ רויז.
