Chapter 36 - Howards End by E. M. Forster

האָוואַרדס סוף דורך עם פאָרסטער קאַפּיטל 36 "מאַרגאַרעט, איר קוקן יבערקערן!" האט הענרי. מאַנסברידגע האט נאכגעגאנגען. קראַנע איז געווען אין די טויער, און די פלימאַן האט געשטאנען אַרויף אויף די קעסטל. מאַרגאַרעט אפגעטרעסלט איר קאָפּ אין זיי, זי קען ניט רעדן קיין מער. זי פארבליבן קלאַטשינג די שליסלען, ווי אויב אַלע זייער צוקונפט דעפּענדעד אויף זיי. הענרי איז געווען אַסקינג מער פראגעס. זי אפגעטרעסלט איר קאָפּ ווידער. זיין ווערטער האט קיין זינען. זי געהערט אים ווונדער וואָס זי האט לאָזן העלען ין "איר זאל האָבן געגעבן מיר אַ קלאַפּ מיט די טויער," איז געווען אן אנדערער פון זיינע רימאַרקס. אָט זי געהערט זיך גערעדט. זי, אָדער עמעץ פֿאַר איר, האט "גייט אַוועק." הענרי געקומען נירער. ער ריפּיטיד, "מאַרגאַרעט, איר קוקן יבערקערן ווידער. מייַן טייַער, געבן מיר די שליסלען. וואָס זענען איר טאן מיט העלען? " "אָה, דיראַסט, טאָן גיין אַוועק, און איך וועל פירן עס אַלע." "אויפֿפּאַסן וואָס?" ער אויסגעשטרעקט זיין האנט פֿאַר די שליסלען. זי זאל האָבן אָובייד אויב עס האט ניט געווען פֿאַר דער דאָקטער. "סטאָפּ אַז בייַ קלענסטער," זי האט פּיטעאָוסלי, דער דאָקטער האט זיך אויסגעדרייט צוריק, און איז געווען קוועסטשאַנינג דער שאָפער פון העלען ס טאַקסי. א נייַ געפיל געקומען איבער איר, זי איז געווען פייטינג פֿאַר פרויען קעגן מענטשן. זי האט ניט זאָרגן וועגן רעכט, אָבער אויב מענטשן געקומען אין האָוואַרדס סוף, עס זאָל זיין איבער איר גוף. "קום, דעם איז אַ מאָדנע אָנהייב," האט איר מאַן. דער דאָקטער געקומען פאָרויס איצט, און וויספּערד צוויי ווערטער צו הער ווילקאָקס - דער סקאַנדאַל איז געווען אויס. בעעמעס כאָראַפייד, הענרי געשטאנען גייזינג אין דער ערד. "איך קענען ניט העלפן עס," האט געזאגט מאַרגאַרעט. "דו זאלסט וואַרטן. עס ס נישט מיין שולד. ביטע אַלע פיר פון איר צו גיין אַוועק איצט. "איצט די פלימאַן איז געווען וויספּערינג צו קראַנע. "מיר זענען רילייינג אויף איר צו העלפן אונדז, פרוי ווילקאָקס," האט געזאגט דער יונג דאָקטער. "קוד איר גיין אין און יבעררעדן אייער שוועסטער צו קומען אויס?" "אויף וואָס גראָונדס?" האט מאַרגאַרעט, פּלוצלינג קוקן אים גלייַך אין די אויגן. טראכטן עס פאַכמאַן צו פּראַוועראַקייט, ער געמורמלט עפּעס וועגן אַ נערוועז ברייקדאַון. "איך בעטן דיין אַנטשולדיקן, אָבער עס איז גאָרנישט פון די סאָרט. איר זענען ניט קוואַלאַפייד צו באַלייטן מיין שוועסטער, הער מאַנסברידגע. אויב מיר דאַרפן דיין באַדינונגען, מיר וועלן לאָזן איר וויסן. " "איך קענען דיאַגנאָזירן דעם קאַסטן מער בלאַנטלי אויב איר ווילט," ער ריטאָרטיד. "איר געקענט, אָבער איר האָבן ניט. איר זענט, דעריבער, ניט קוואַלאַפייד צו באַלייטן מיין שוועסטער. " "קום, קומען, מאַרגאַרעט!" האט הענרי, קיינמאָל רייזינג זיין אויגן. "דאס איז אַ שרעקלעך געשעפט, אַ גרויליק געשעפט. עס ס דאָקטער ס אָרדערס. עפענען די טיר. "" מוחל מיר, אָבער איך וועט ניט. " "איך טאָן ניט שטימען." מאַרגאַרעט איז געווען שטיל. "דאס געשעפט איז ווי ברייט ווי עס ס לאַנג," קאַנטריביוטיד דער דאָקטער. "מיר האבן בעסער אַלע אַרבעט אינאיינעם. איר דאַרפֿן אונדז, פרוי ווילקאָקס, און מיר דאַרפֿן איר. " "קווייט אַזוי," האט געזאגט הענרי. "איך טאָן ניט דאַרפֿן איר אין דער קלענסטער," האט געזאגט מאַרגאַרעט. די צוויי מענטשן געקוקט בייַ יעדער אנדערער אַנגקשאַסלי. "ניין מער טוט מיין שוועסטער, וואס איז נאָך פילע וואָכן פון איר קאַנפיינמאַנט. " "מאַרגאַרעט, מאַרגאַרעט!" "גוט, הענרי, שיקן אייער דאָקטער אַוועק. וואָס מעגלעך נוצן איז ער איצט? "הער ווילקאָקס געלאפן זיין אויג איבער דער הויז. ער האט אַ ווייג געפיל אַז ער מוז שטיין פעסט און שטיצן די דאָקטער. ער זיך זאל דאַרפֿן שטיצן, פֿאַר עס איז געווען צרה פאָרויס. "ס אַלע טורנס אויף ליבשאַפט איצט," האט געזאגט מאַרגאַרעט. "אַפפעקטיאָן. צי ניט איר זען? " רעסומינג איר געוויינטלעך מעטהאָדס, זי געשריבן די וואָרט אויף דער הויז מיט איר פינגער. "שורלי איר זען. איך ווי העלען זייער פיל, איר ניט אַזוי פיל. הער מאַנסברידגע טוט ניט וויסן איר. אַז ס אַלע. און ליבשאַפט, ווען ריסיפּראַקייטיד, גיט רעכט. שטעלן אַז אַראָפּ אין אייער העפט, הער מאַנסברידגע. יט'סאַ נוציק פאָרמולע. "הענרי דערציילט איר צו זיין רו. "איר טאָן ניט וויסן וואָס איר ווילן זיך," האט געזאגט מאַרגאַרעט, פאָלדינג איר געווער. "ווארים איינער פיליק באַמערקונג איך וועל לאָזן איר ין אבער איר קענען ניט מאַכן עס. איר וואָלט צרה מיין שוועסטער פֿאַר קיין סיבה. איך וועט ניט דערלויבן עס. איך וועט שטיין דאָ אַלע די טאָג גיכער. " "מאַנסברידגע," האט געזאגט הענרי אין אַ נידעריק קול, "טאָמער ניט איצט." די פּאַטש איז געווען ברייקינג אַרויף. אין אַ צייכן פון זיין בעל, קריין אויך זענען צוריק אין דעם וואַגאָן. "איצט, הענרי, איר," זי האט דזשענטלי. קיינער פון איר פארביטערונג האט געווארן דירעקטעד בייַ אים. "גייט אַוועק איצט, ליב. איך וועט וועלן דיין עצה שפּעטער, קיין צווייפל. מוחל מיר אויב איך האָבן געווען קרייַז. אבער, עמעס, איר מוזן גיין. " ער איז געווען צו נאַריש צו פאַרלאָזן איר. איצט עס איז געווען הער מאַנסברידגע וואס גערופן אין אַ נידעריק קול צו אים. "איך וועט באַלד געפינען איר אַראָפּ בייַ דאַלי ס," זי גערופן, ווי דער טויער אין לעצט קלאַנגעד צווישן זיי. די פליג אריבערגעפארן אויס פון די וועג, דער מאָטאָר באַקט, אויסגעדרייט אַ ביסל, באַקט ווידער, און זיך אין די ענג וועג. א שטריקל פון פאַרם קאַרץ געקומען אַרויף אין דער מיטן, אָבער זי ווייטיד דורך אַלע, פֿאַר עס איז געווען ניט ייַלן. ווען אַלע איז געווען איבער און דער מאַשין האט סטאַרטעד, זי געעפנט די טיר. "אָה, מיין טייַער!" זי געזאגט. "מייַן ליבלינג, פאַרגעבן מיר." העלען איז געווען שטייענדיק אין דעם זאַל.