© tüm hakları yalnızlığıma aittir

En kederli yıldız kayarken dilek tutmuşum Bir keder seansında cesedimi bulmuşum İlacım olabilirmişsin adını bilmediğim Bekledim gelmemişsin, yorgunmuşsun Bu yüzden buğuludur Kıyısından yaşamayı...

Bu arayışın bir buluşu Bu kayboluşun bir çıkışı yok belki Belki var, bilemem Yaşamak bir mesai gibi Maaşı az, patronu çok bir iş Sanki mecburen Oyunlarım, umutlarım, düşlerim vardı Hepsi birden yarım...

Bir yol bulup kendine Çoğu zaman gözlerimden Sustuklarımdan belki de Kim bilir sözlerimden Taşar dışıma yalnızlığım Yağmurlarıma karışır Gizliden izler seni Süzülürken penceremden Yorgundur...

Son yaprağı düştü güzün İçimin buruk çığlığı artık yüzün Ve aşk bazen bir düş yarası Ne çok tanıdık, bildik bu hüzün İstersen yağmurlardan anlamlar çıkar kendince İstersen dayanırsan ben susayım sen...

Kara duman çıktı raydan Asılıdır eleğim Ben acıyı sende tattım Yarımcadır yüreğim Kara duman çıktı raydan Asılıdır eleğim Ben acıyı sende tattım Yarımcadır yüreğim Yağmurlarım yağmaz oldu Düşlerim...

Düşlerim biterken Fikrin süzülür geceme İlk dokunuşunu düşler Çoğalırım içimde Gözlerime yaslanıp uyusan O aradığım hecedir Sesimi öpsen Şarkın olsam Sen yaralarsın Yaralarımı sararsın Hem öldürürsün...

Sonsuz yolculuğuma seni son durak sandım Şarkılardan mirastı aşk, inandım Ararsam bulurum sandım Bulunca durulurum Durulmuyor denizim Gelirsen diner sandığım bu yalnızlık Durulmuyor durulmuyor...

Ben aslında öyle bir şarkı yazmak isterdim ki İçinde sen, ben ve sevmek yalnızca Ninniler söyleyebilseydim Uyusaydın kollarımda Öyle bir aşk dokunsaydı sonsuza Ben aslında öyle bir şarkı yazmak...

Uzansam, çocukluğuma dönsem Derinlerde gizlenmiş yaralarımı görsem Bir bıçak yarasıyla acısız kalsam Oyunlar oynasam sahnesiz maskesiz Kumdan kalelerime dalgalar vursa Kağıttan gemilerimin tayfası...