Yedi rengi gormeyen bir cocuktum buyudum Golge gibi bedensiz bir hayata burundum İnsan yuzu gormeyen bir diyara suruldum Yarini hic bilmeyen bir dundum bir bugundum Kapat perdelerimi Artik gunes...
Biz güzel olamadık, sorular soramadık Birbirimizden başka bir cevap bulamadık Biz hiç alışamadık, bir kalıba uyamadık Birbirimizden başka bir dala konamadık Son bir gece daha çirkin olalım Aynalara...
Her birliktelik kalbinin emzireceği bir yeni bebektir. Önce emeklemeyi sonra yürümeyi öğretmen gerekir. Kalbindeki sütü tüketmediler mi? Bazen hiç başlamaması bir gün bitmesinden iyidir. Çünkü...
Uykunda izledim seni, masum ve bir başına... Bak demin gülümsedin, dokununca dudağına.. Bir ayrılık mı eksik, yüzünün kıvrımında? Yarın uyandığında, benden kalacak o da... Bir fotoğraftır belki,...
Kokusu mu sinmiş yastığına, uykuna gem vurmuş Arzusu mu dinmiş yokluğunda, gözlerine perde düşmüş Gizlice akan gözyaşında, yanakların suyunu çekmiş Şarkısı mı bıtmış kulaklarında, gece yarısını...
Küskün, üzgün, düşkün bakışların Gözlerime saplanan iki mızrak sanki ... Bitkin, gergin, yorgun gözyaşların Sararıp da dökülen birkaç yaprak belki ... Küsmüş de solmuş bir zakkumdu sözlerin...
Yalnizsin, kuslara hasret bir korkuluk gibi Unutulacaksin, hic okunmamis eski bir kitap gibi Yorgunsun, artik murekkep tutmaz bir defter gibi Yikilacaksin, yirtip atilan son bir mektup gibi Yaralisin...
Acı çeksem de alışacağım Tuza müpteladır yaralarım Kalabalığa karışacağım Ama terketmeyecek korkularım... Her devirdiğim buruk kadeh, Bir öncekine küfredecek... Nefesim kesildiğinde Kimse beni...
Uzun konuştuk bütün gece Ama bak üstün açık uyumuşsun sen yine Usul usul konuştuk bütün gece Avuçlarımda taşıdım sonra seni ben yine Hayallarini havaya savurmuşsun Ah çikolata, yarama merhem olsana...